Narodna Biblioteka „Jefimija“ Trstenik

ŽIVANOVIĆ Životije (1933-2008), učitelj, prosvetni radnik i publicista.

Rođen je 3. septembra 1933. godine u zemljoradničkoj porodici Stanimira i Marice u Stopanji. Osnovnu školu je završio u Stopanji (1944), nižu gimnaziju u Trsteniku, a Učiteljsku (1956) i Višu pedagošku školu (1965) u Kruševcu, Filološki fakultet (Srpski jezik i književnost) u Beogradu (1970).

Učitelj u Gornjoj Omašnici, nastavnik i direktor škola u Lopašu i Parunovcu. Bio je referent za profesionalnu orijentaciju u Trsteniku, saradnik za stručna pitanja Samoupravne interesne zajednice obrazovanja u Kruševcu, direktor Kruševačkog pozorišta.

Umro i sahranjen u Kruševcu 2002. godine.

Bavi se književno-jezičkom problematikom, istorijom kulture, publicistikom. U rukopisu su mu radovi: Rodoslov familije Živanović; Govor Stopanje. Knjiga Ojkonimi trsteničkog kraja značajan je doprinos srpskoj nauci. Knjiga Stopanja II objavljena je posthumno.

Objavljene knjige: Stopanja od vetrometine do blagostanja, Stopanja, 1997; Učiteljska škola u Kruševcu : vreme sećanja : generacija 1951-1956, Novi Sad, 1996; Škola u Parunovcu 1890-2000, Beograd, 2000; Pedeset godina obrazovanja učitelja i vaspitača u Kruševcu: 1950-2000, Kruševac, 2000; Ojkonimi trsteničkog kraja, Trstenik, 2004; Stopanja II : rodoslovi, Trstenik, 2009.

ŽIVANOVIĆ Milun (1905-1976), učitelj, komita.

Rođen je 1905. godine u Trsteniku od oca Milana, opančara i trgovca iz Rače i majke Hristine, ćerke Milosava Mirića, uglednog i bogatog trgovca iz Trstenika. Nakon završene osnovne škole u Trsteniku završio je Učiteljsku školu u Jagodini 1925, a 1927. godine položio je ispit za čin rezervnog pešadijskog potporučnika u Školi za rezervne pešadijske i artiljerijske oficire. Radio je kao učitelj u Južnoj Srbiji, u mestu blizu manastira Sveti Jovan Bigorski (1926. i 1927). Za to vreme, kao rezervni pešadijski potporučnik, bio je član komitske čete na makedonsko-albanskoj granici, štiteći srpski živalj od neprijatelja. Otuda je prebačen u Trstenik, gde je radio kao učitelj u Grabovcu (1930). Prilikom osnivanja Sokolskog društva 12. jula 1930. godine u Trsteniku izabran je u Upravu, kao jedan od trojice načelnika. Iz Grabovca 1931. godine privremeno biva premešten u Brzi Brod, u odeljenje u Suvom Dolu sreza niškog, a 1932. godine je ponovo učitelj u Grabovcu. U 1937. godini je učitelj u Maloj Drenovi i Trsteniku, a 16. oktobra 1937. godine je izabran za upravitelja osnovne škole u Trsteniku.

Oženio se 1928. godine Milicom (1904), ćerkom stolara i trgovca Stojana Braljinca iz Kruševca, nastavnicom Ženske zanatske škole u Trsteniku i imali su sina Miroljuba (1929) i ćerku Veru (1930), a 1938. godine sa porodicom prelazi u Kruševac gde nastavlja da radi kao učitelj do početka Drugog svetskog rata.

Pred rat Milun je mobilisan kao rezervni artiljerijski potpukovnik i postavljen za komandira straže u Mrsaću kod Kraljeva, gde je zarobljen od strane Nemaca i odveden u nemački logor Baden-Baden, potom u Ofenbah, pa u Nirnberg i Osnabrik. Vratio se u Kruševac 1945, gde je 1946. godine postavljen za vaspitača u Internatu u Kruševcu, a kasnije i za upravnika.

Umro je 7. avgusta 1976. godine u Kruševcu.